Aurelian z dwiema nowymi koncesjami

- Te koncesje poszerzą nasz portfel w każdym z dwóch kluczowych obszarów z atrakcyjnymi perspektywami na przekształcenie się w program o niskich kosztach pracy i profilu ryzyka. Obecność węglowodorów jest potwierdzona zarówno w regionie jak i lokalnie w obrębie każdej z nowych koncesji. Ponadto, nasza 100% pozycja kapitałowa daje nam kontrolę nad realizacją programów poszukiwań. Prusice umożliwiają nam również niski koszt wejścia na nowe złoże gazu łupkowego współgrające z naszą wiedzą techniczną i operacyjną. Będziemy zabiegać o wprowadzenie partnerów do obu bloków w celu finansowania programów pracy – powiedział John Smallwood, dyrektor ds. poszukiwań Aurelian.

Aurelian uzyskał 100% udziałów w koncesji „Wetlina” położonej w południowo-wschodniej części polskich Karpat w pobliżu obszaru objętego pozwoleniem w Bieszczadach, w którym Aurelian jest partnerem oraz eksploatowanego przez Aurelian obszaru koncesji Snina po stronie słowackiej granicy. Obejmuje ona części bloków koncesyjnych 477 i 478. Obszar koncesji składa się głównie ze śląskiej struktury płaszczowiny fałd i nasunięć karpackich – bogatego obszaru wydobycia węglowodorów w koncesji bieszczadzkiej, gdzie obecnie prowadzone są testy otworu Niebieszczany-1.

Powierzchnia nowej koncesji Wetlina liczy 446,29km2 i obejmuje pole gazowe Wetlina. Pole to zostało odkryte w latach 1965-1970. Zasoby gazu znajdują się w oligoceńskich piaskowcach krośnieńskich i formacjach menilitowych. Dopływ gazu składającego się w ponad 99% z metanu, z wydajnością 41 Nm3/min (2 mln scf/d) został zmierzony na poziomie 2025 – 2075 metrów rzeczywistej głębokości w pionie poniżej poziomu morza w otworze Wetlina-6, chociaż pole to nie zostało zagospodarowane.

Na podstawie wstępnej analizy danych historycznych zidentyfikowano dwa dodatkowe potencjalne złoża mieszczące się w nowej koncesji. Potencjalne zasoby złóż w tych dwóch strukturach, które zgodnie z interpretacją wyników badań zawierają piaskowce ciężkowickie i górne istebniańskie na głębokości poniżej 2000 metrów, szacowane są odpowiednio na 40 bcf i 25 mln bbl.

Spółka Aurelian uzyskała również 100% udziałów w koncesji „Prusice” o powierzchni 758,1 km2 w Polsce Środkowej w południowym basenie permskim. Obejmuje ona części bloków koncesyjnych 286, 287, 306 i 307. Koncesja „Prusice”, obok koncesji Wińsko spółki San Leon, jest uważana za perspektywiczną w odkrytym karbońskim złożu gazu łupkowego. Przewiduje się, że dolny karbon w tym obszarze będzie przewarstwiony czarnymi łupkami pochodzenia morskiego i warstwami piaskowca o grubości ziarna od małej do średniej („facja miału węglowego”). Łupki te znajdujące się w warstwach dolnego karbonu uważa się główne źródło gazu dla wielu pobliskich pól w nadległych warstwach czerwonego spągowca.

W otworach takich jak pobliski 1978 Siciny IG1 stwierdzono lokalnie obecność setek metrów odcinków karbońskich. W „Prusicach” celem jest sekwencja karbońskich osadów westfalu leżących dyskordantnie w nieckach na namurskich warstwach „miału węglowego” o stosunkowo niskim stopniu deformacji tektonicznej. Oprócz karbońskiego złoża gazu łupkowego koncesja ta może mieć również pewien konwencjonalny potencjał w południowym obszarze koncesji „Prusice” w czerwonym spągowcu – na poziomie spągowej części wapienia cechsztyńskiego (PZ1), co zostanie ocenione w programie prac. Osady dolnego i górnego czerwonego spągowca reprezentowane są przez skały wulkaniczne i osadowe o grubości do 300 metrów.